Unicef helpt al jaren straatkinderen in Odessa en wilde daar meer van laten zien aan het grote publiek.
Samen met Smokin' Barrel bedachten we een concept waarbij we vijf kinderen drie jaar lang gingen volgen. Spannend plan natuurlijk, want niemand wist hoe het ging aflopen. Unicef zag wel wat in het concept en zo begonnen we het traject met het definiëren van de stijl.
We kozen de naam 'Ondertussen in Odessa'. De O werd een centraal onderdeel in de vormgeving en elke verhaallijn kreeg een eigen kleur. In het design van de tijdslijn waarop alle verhalen stonden maakten we de link naar een landkaart omdat de verhalen zich telkens op een andere locatie afspeelden.
Na wat puzzelen bedachten we een mechaniek waarmee we een mooie tijdslijn konden laten zien waar de bezoeker als een soort accordeon doorheen kon bladeren. Zo was elk verhaal makkelijk terug te vinden, konden we direct laten zien waar het verhaal zich afspeelde en of het om een video, foto of geschreven verhaal ging. Voor de verschillende typen verhalen bedachten we een heldere vormgeving in de kleur van de hoofdpersoon.
Na jaren visuele sites in Flash gemaakt te hebben was ‘Ondertussen in Odessa’ één van onze eerste projecten in HTML. We staken veel energie in de ontvouwende tijdslijn en de verschillende animaties die we opbouwden met spritesheets. De teksten, foto’s en filmpjes konden door Unicef eenvoudig worden beheerd via Wordpress.
Na livegang volgde er een interessante periode waarin documentairemaker Daimon Xanthopoulos geregeld naar Odessa ging om de kinderen te volgen. De verhalen kwamen vervolgens op ons platform en dat zag er zo uit:
Uiteindelijk draaide het project zo'n drie jaar en kwam er veel indrukwekkend materiaal terug uit Odessa. Bekijk bijvoorbeeld het verhaal van Oleg:
Het project is inmiddels niet meer online maar je kunt nog wel de
video's bekijken op het YouTube account van Unicef.
